Προσπαθώντας να περιγράψω με δύο λόγια τα σαντούρια μου θα μπορούσα να πω ότι στην κατασκευή τους συνυπάρχει η παράδοση των μαστόρων της παλιάς σχολής που μεγαλούργησε για 5 σχεδόν δεκαετίες (20-60), αφήνοντας εκπληκτικά δείγματα δουλειάς και ένα μεγάλο κενό φεύγοντας, με τα σύγχρονα και άριστα υλικά που μπορεί να προσφέρει το σήμερα.

Πιο συγκεκριμένα θα μπορούσα να εστιάσω στις παρακάτω μοναδικότητες των κατασκευών μου:

*Όλα τα σαντούρια που κατασκευάζονται στο εργαστήριό μου, έχουν μασίφ καπάκι από Ευρωπαικό Αλπικό έλατο
(Picea abies)το οποίο εισάγω ο ίδιος, καθώς δεν υπάρχει διαθέσιμο στην Ελλάδα σε αυτήν την ποιότητα και σε αυτές τις διαστάσεις (για σαντούρι).

Λεπτομέρεια από καπάκι, Ευρωπαϊκό έλατο.
20 περίπου ίσια νερά σε φάρδος 2,5 πόντων.

 

* Το ίδιο ισχύει και για τους πάτους των σαντουριών.

*Τα καπάκια έχουν καμάρια.

* Οι τραβέρσες είναι αντικολητές με ενισχύσεις οξυάς.

* Στα μπαλκόνια το μέρος δηλαδή που μπαίνουν τα καρφιά και τα κλειδιά, χρησιμοποιώ multi laminated  pin block δηλαδή ένα τεχνητό υλικό από επάλληλα φύλλα οξυάς πάχους 1μμ. περίπου, που τα νερά της κάθε στρώσης "τρέχουν" με διαφορά 90 μοιρών από τα νερά της επόμενης στρώσης. Αυτό το υλικό βοηθάει το συγκεκριμένο κομμάτι του οργάνου, που καταπονείται ιδιαίτερα, να αντέχει στον χρόνο, να μη σκίζεται και να μη χαλαρώνουν τα κλειδιά.

 

 

 

Λεπτομέρεια από pin block, εγκάρσια τομή.

 

Αποθήκη. Εδώ τα Αλπικά έλατα περιμένουν υπομονετικά και μέχρι να έρθει η ώρα να γίνουν πάτοι και καπάκια σαντουριών.

 

*Η σκάφη επενδύεται με μασίφ ξύλο σφένδαμνου (κελεμπέκι), ή οξυάς ακολουθώντας την παλιά δομή, κάτι που φαίνεται πολύ καθαρά στη διπλανή φωτογραφία. Δηλαδή οι οξείες γωνίες που σχηματίζουν η μεγάλη πλευρά με τα πλαϊνά του οργάνου, κόβονται και στη θέση του κομμένου κομματιού κολλιέται ένας ξύλινος τάκος που στη συνέχεια στρογγυλεύεται και έπειτα κολλιέται ένα φιλέτο πάχους 5-6 μμ το οποίο σκεπάζει τα μπαλκόνια.

 

Λεπτομέρεια από τη μεγάλη πλευρά του οργάνου.
Διακρίνονται τόσο η στρογγυλεμένη γωνία, όσο και το "φιλέτο" που σκεπάζει το "μπαλκόνι".

 

*Ο πάτος είναι επενδυμένος με καπλαμά μαόνι (sapele).

 

Η κάτω μεριά του οργάνου.

 

*Για τις μπάσες χορδές που ο ίδιος κατασκευάζω στο εργαστήρι μου, χρησιμοποιώ Γερμανικό εξάγωνο ατσάλι του οίκου Rosslau και χαλκό πιάνου Degen για περιέλιξη, καταφέρνοντας διαυγή ήχο στα μπάσα.

 

Υλικά κατασκευής χορδών.

 

*Τα κλειδιά και τα καρφιά που χρησιμοποιούνται είναι του Γερμανικού οίκου Bienne .

*Το κλειδί Ταφ που συνοδεύει τα σαντούρια μου είναι πολυγωνικό με μακρύ άξονα για ακρίβεια και ευκολία στο κούρδισμα.

 

 

*Τα σαντούρια συνοδεύονται από αδιάβροχη θήκη επενδυμένη με αφρολέξ.

 

 

Η έκταση των οργάνων που κατασκευάζω είναι 3,5 οκτάβες από Σολ 98 Hz μέχρι Σι 987.8 Hz (πεντάρι),
το κλασσικό δηλαδή μέγεθος με το οποίο έπαιζαν και οι δεξιοτέχνες Τ. Διακογιώργης και Αριστείδης Μόσχος.
Αξίζει να σημειωθεί εδώ ότι τα σαντούρια των δύο μεγάλων αυτών μουσικών ήταν φτιαγμένα
από τον αξεπέραστο Γιάννη Ζαφειρόπουλο (Γιαννάκη).